Donderdag 23 april. 14:47

Vannochtend ben ik richting Fiesole gereden, een dorpje ten noord-oosten van Florence. Eigenlijk gewoon een of twee heuvels verderop van hier. Waarom? 1: De Medici’s toch weer. Die hadden er een buitenverblijf. Zover ik weet is die er niet meer, maar toch leuk om daar ‘s geweest te zijn. En ten tweede: Er zijn daar romeinse overblijfselen opgegraven, dus da’s altijd interessant.

Ik parkeer de auto in een zijstraatje van een piazza die me wel redelijk centraal lijkt te liggen. Na even zoeken blijkt dat ik al voorbij het archeologisch museum ben gereden zelf. De ingang is nog geen 50 meter van waar ik was geparkeerd. 🙂 Ik ben zelfs te vroeg, de toko gaat pas om 10 uur open. Het drukte verschil met de Florentijnse bezienswaardigheden is vrij groot. Ik sta met 4 anderen in de rij. Bij binnenkomst snap ik ook wel een beetje waarom. Het is niet heel imposant.

In het museum: Een paar lijken

Een paar potten en pannen. Okee, deze griekse zijn wel mooi:

Verder een heeeeeeleboel scherven en iets wat met wat fantasie zomaar een muntje zou kunnen zijn. Wel leuk is dat ze ook voorwerpen hebben die van Etruske afkomst zijn. (Etrusken waren, zover bekend, de orginele bewoners van wat nu Toscane heet, voordat de Romeinen de boel veroverden en assimileerden. Er is niet zoveel over dit volk bekend, dus wel bijzonder om daar eens wat van te zien)

Buiten is er eigenlijk maar één bezienswaardigheid, deze knakker:

Voor de rest nog wat opgegraven muurtjes en een enkel overgebleven boogje. Ach ja, wel leuk.

Vervolgens wil ik naar een villa in Florence rijden waar de Medici’s ook in gewoond hebben. Er zou een tuin bij moeten zitten die zijn orginele design heeft behouden.

(Nou ja zeg…terwijl ik dit schrijf begint het gewoon te regenen, wat is dat nou…)

De rit brengt me op vrijwel alleen maar kleine weggetjes terug naar Florence. Best wel bizar, maar ook wel erg leuk. Op het platteland rijden hier is leuk. 🙂

Ik kom aan bij Villa Petraia. Er is geen kip te bekennen en moet echt even zoeken naar de ingang. De tuin is aardig. Symmetrie is king in de Renaissance. De ligging is misschien nog aardiger. Vanaf hier heb je behoorlijk zicht over de stad. Ik zie zelf (en hoor vooral) het vliegveld verderop.

Ik meen dat er nog een tuin in de buurt te bezichtiggen is, een die ik op youtube al eens had gezien, maar daar zie ik helemaal geen ingang of informatie. Misschien is dat toch een privé ding.

Anyhoo. Ik rij maar weer naar Bagno A Ripoli.

Zo! Die rit brenngt me door de binnenstad. Ah, yes nice Italian city driving, no? Nee, helemaal niet nice! Man man man. Na 30 minuten struggelen kom ik weer aan de andere kant van de Arno waar ik het weer ken. Geen doden gevallen, I call it a success!

Boodschapje. Effe tanken. Niks doen 🙂