Stel dat Petrus nu zou kunnen zien hoe zijn lichaam erbij ligt, in die kermis die het Vaticaan heet. Ik denk toch niet dat dit het beeld was dat de eerste apostelen voor ogen hadden.
“Ja, en mijn lichaam dan midden in de kerk, he? Ja, maar dan ook wel een JOEKEL van een kerk, he? Moet zeker vanuit de hele stad te zien zijn. Oh, en weet je wat? Maak er ook meteen even een eigen landje van, staat wel zo belangrijk. Wat? Steen nodig? Nou, rousj eerst dat hele Forum maar leeg. Kan je de kunstschatten ook meteen even meenemen? Zo doen we dat! En laat ze nou maar eens komen, die sukkelaars die niet eens een kerk om hun graf hebben.”
Nee, ik sympatiseer met de beginselen van het christendom, maar dit is het toch niet. De corruptie waarmee het pausdom in vroegere jaren is opgebouwd…ik zie dat niet verdwenen zijn. Onmogelijk. Hooguit wat subtieler geworden. Áan de andere kant vind ik het moeilijk voor te stellen dat een kardinaal of een paus echt met ideeën van slechte wil rondloopt. Zo leuk is zo’ leven toch ook niet? Dat is misschien ook juist het enge eraan…Ik geloof wel dat ze werkelijk menen zich in te zetten voor een betere wereld. Maar hun visie van wat een betere wereld is, strookt volgens mij niet echt met de realiteit.
Als ik terugdenk aan de verhalen van Jezus, dan lijkt het mij dat dit nou juist het soort instituut is waar hij niks mee had. Mensen die zichzelf op een troon plaatsen en zich “verheven” achten boven de gewone stumpers. Loop in het Vaticaan en je vindt veel, maar dan ook veel meer kunstwerken waarin een paus is afgebeeld dan bijvoorbeeld een, ik noem maar iemand, Jezus of een Mozes. Wat worden we precies geacht te aanbidden? Hangen er in een school ook zoveel foto’s van de docenten zelf?
Richard zei dat een van de dingen waar het Vaticaan het meeste aan verdient, is de verkoop van hun postzegels. En dat terwijl ze niet veel gebruikt worden om werkelijk post mee te versturen. Dat zal wel zo zijn, Richard, maar wij, samen met die 5 miljoen andere sukkelaars die elk jaar op bezoek komen, dat spekt de kas toch ook wel, dacht ik zo. Wat doen ze met al dat geld? Mensen helpen of nog maar eens een frescootje oplappen?
Toegegeven, ik denk niet dat ik het Vaticaan een eerlijke kans geef. Mijn mening was al gevormd voor ik hier kwam en dan wordt hij alleen maar verder bevestigd. Een beetje moeilijk om dit onbevooroordeeld tegemoet te treden, doch. En zelfs al had ik nog nooit wat opgedaan over hoe het pausdom zichzelf in stand houdt, dan toch denk ik dat je gut feeling toch bijna niet anders kan zijn, nietwaar? Wat het oog ziet strookt gewoon niet met de boodschap die het verkondigt. Wat alleen maar weer aantoont dat we allemaal menselijk zijn, hoe “verheven” je ook bent. Degenen die het in mijn ogen beter doen, die hebben geen standbeelden en portretten. En dat is misschien ook wel het mooie. De echte heiligen zijn onder ons. Anoniem en goed van aard. Ik hoop voor jou, lezer, dat jij ook zo’n iemand kent. Amen.