Zondag 26 april. 16:28 uur

En daar zijn we dan. Mijn laatste dag in Bagno A Ripoli. Het is de hele dag al grijs en zojuist is het stevig gaan onweren, alsof de goden weten dat het licht niet meer aanhoeft nu. Het feest zit erop.

Ja dat is zo. Maar daar voel ik me niet treurig onder. Wat heb ik toch een hoop indrukken opgedaan in de afgelopen dagen. Veel dingen kunnen zien waar ik op hoopte, en ook verrassingen ben ik tegengekomen. Met een zeer voldaan gevoel zal ik morgenochtend in de vroege duisternis weer richting het noorden trekken. En hoe lekker het hier ook is, de gedachte aan thuiskomen is nu ook wel iets waar ik naar uitkijk. Woensdag kleine Pi weer ophalen. En ik vermoed dat de rest van de week lekker Pillars of Eternity gespeeld gaat worden. 🙂

Vandaag was een luie dag. Veel gelezen, alvast wat opgeruimd en weer ingepakt. Morgenochtend gaat de wekker om 4:00 uur en dan ben ik met een half uur ook wel vertrokken, vermoed ik.

En, zoals dat vaak gaat tegen het einde, dan komt de vraag: Wat vond ik het leukste en wat het minst? Ik heb al wel een paar antwoorden paraat, maar ik denk dat ik het nóg beter kan beantwoorden als ik deze plaats fysiek achter me heb gelaten, dus die bewaar ik nog even voor een terugblik. 🙂

Morgen rijd ik via Zwitserland naar Wiesbaden in Duitsland, wederom zo’n 1000 kilometer. En dan hoef ik dinsdag niet zo gek ver meer tot aan Leler.

Om de een of andere mysterieuze reden blijft onderstaand refrijn vandaag in m’n kop steken. Wel catchy 🙂

Ciao!