Maandag 20 april. 17:13 uur.

Vannochtend was ik weer vroeg wakker. Echt niet normaal. Weer rond 6 uur. En gewoon niet moe! Altijd gedacht dat het voor mij fysiek onmogelijk was om een ritme te hebben waarbij ik voor half 8 wakker wordt. Guess not.
Na het ontbijt ga ik weer dezelfde routine door om uiteindelijk rond half 10 in het centrum te belanden. Op naar San Lorenzo en de Medici kapel! Ik had gezien dat de Medici kapel en de bibliotheek van de kerk na de luch alweer dichtzijn en de kerk de hele dag open is, dus ik besluit eerst naar de kapel te gaan.

Helaas, peanut butter. Als ik de binnenplaats inloop, wordt ik begroet door een groepje scholieren.
“We are doing free tours of the library in english, spanish and german.”
Kijk aan, een schoolproject waarbij ze toeristen een rondleiding geven door de bibliotheek. Tuurlijk, ik ga wel mee. Oh, ik moet even wachten, want de “english people” zijn nu nog bezig met een aantal andere slachtoffers. Na een paar minuten komen de english people, drie dames van een jaar of 14/15, schat ik, terug, beugel and all 🙂 Er komt toevallig ook net een amerikaans stel aangelopen. Met z’n drieën lopen we achter onze drie gidsen aan.
Ik moet zeggen: Knap dat ze vrijwel alles uit het hoofd kunnen vertellen inmiddels. Aan de uitspraak mag nog wat geoefened worden 🙂 Maar goed, het is maar voor school: Petje af om dit voor toeristen te doen, toch? Zou ik op die leeftijd ook spannend gevonden hebben.
De bibliotheek is ontworpen door Brunneleschi (die gast heeft bepaald nie stil gezeten!) en er zijn relatief weinig bezoekers, dus je krijgt wel een mooi beeld van de rust die hier geheerst zal hebben. Indrukwekkend.

Ook de kamer met daarin de privé verzameling (met orginele boeken) oogt imposant en statig.

De tour blijkt na 10 minuten alweer voorbij 😉 Ciao, ciao, grazie ragazze. Achterin blijkt nog een boekcollectie te bewonderen met exemplaren die teruggaan tot 100 na christus. Hoop dat ze goede brandverzekering hebben…

Na de bieb trek ik de basiliek zelf in. Mooi! Ik denk dat ik dit de mooiste kerk tot nu toe vind, zelfs. Imposante werken hangen er, maar het houdt ergens wel balans. Het voelt licht.

Na de basiliek piep ik nog even om de hoek bij de tombe onder de kerk. Cosimo Il Vecchio, een van de succesvolste Medici, ligt hier begraven. Opmerkelijk, ik dacht dat ze allemaal in de kapel zouden liggen…

En hoe toevallig! Op een paar meter van hem verwijderd ligt ook het graf van Donatello! De oude heerser was zo met hem begaan, dat hij had opgedragen dat de kunstenaar begraven zou worden alsof hij een Medici was. Ik wist dat Michaelangelo in zijn tijd populair was, maar van Donatello, dat is nieuw voor me. Leuk 🙂

San Lorenzo laat ik achter me en ik ga richting één van de plaatsen waar ik het meest naar uit heb gekeken: Santa Croce, de kerk waar zoveel beroemdheden liggen begraven, waaronder mijn favoriet, Niccolò Machiavelli.

Onderweg kom ik nog eens langs Orsanmichele. Die beelden die door de verschillende gilden aan de buitenkant zijn geplaatst, het blijft fascinerend.

Ik loop het plein van Santa Croce op. Hm, ondanks de drukte adems dit plein ruimte. Prettige sfeer. Op weg naar de ingang wordt ik begroet door een jetser van een Dante. Het leuke is dat zowel Machiavelli als Dante uit Florence zijn weggejaagd destijds. En ook Galileo kwam flink met de kerk in botsing om z’n ketserse ideeën. Maar toen ze heel populair bleken, wilde Florence en de kerk toch wel met de eer strijken 🙂 Ach ja, we all make mistakes, no 🙂

Wauw! Deze kerk is zonder meer spectaculair te noemen. Wat een partij kunst en “display” hier!

Ik vind het gek genoeg niet zo mooi als San Lorenzo, dat had meer balans. Maar het is wel gaaf.

Voor de tombe van Machiavelli moet ik toch even een tijdje stilstaan. Het is niet echt iets rationeels, geloof ik. Gewoon het gegeven dat. Groupie-gedrag 🙂 Een gevoel van “eindelijk”.

Stiekem vind ik die van “Machi” ook de mooiste. 🙂

En tussen hen in ligt ook nog, he…Dante? Dat kan toch niet? Die ligt in Ravenna! Hm, blijkbaar geen reden om toch een tombe voor ‘m neer te planten, ook al is ie leeg.

Ik heb de tombe van Galileo over het hoofd gezien, die staat tegenover die van Michaelangelo. Nu al een goede reden om hier nog eens terug te komen 🙂 De versieringen, de schilderijen en de fresco’s, wat ik zeg, het is een spectakel-kerk. Achterin kom ik nog een kamer tegen waar het houten kruis hangt wat het eerste symbool van de deze kerk was. In de overstroming van 1966 is deze behoorlijk beschadigd.

En achterin de gang tref ik dan toch nog een Medici kapel! Een andere uiteraard, meer een “bij-kapel” als je het mij vraagt. Ook hier imposante kunst.

Zo, even genoeg kerken, hoor. Ik verlaat Santa Croce en ga (middens een beetje onpraktisch lange omweg) richting Piazzale Michaelangelo: Het uitkijkpunt aan de andere kant van de rivier. Ik denk dat ik er wel een uur over doe om er te komen. De brug leek toch dichterbij dan hij was 🙂 Maar eenmaal boven aangekomen is de beloning daar:

Ik ben inmiddels wel moe. Ik had aanvankelijk de ambitie om nog de Medici Palazzo en de nabij gelegen kerk te gaan bezoeken, maar ik vind het wel goed zo. Zelfs weer helemaal de stad inlopen op zoek naar een bus trek me niet zo. Ach, het is vakantie. Taxi! En een kwartiertje later sta ik weer bij mijn auto. De rest van de middag, de zon schijnt volop, lig ik lekker in de tuin te lezen 🙂

La dolce vita, people! 🙂